Wpis nie będzie bardzo rozbudowany, zdjęć mamy bardzo mało z tego wypadu, a to za sprawą tego, że szlak przeszliśmy w godzinę i ani się spojrzeliśmy już byliśmy na szczycie! Pierwszy raz zdarzyło nam się takie szybkie wejście. Nie zorientowaliśmy się nawet, że po drodze można było odbić na inny szlak, by odwiedzić schronisko. Troszkę czujemy niedosyt – za szybko się to wszystko skończyło, jednak jeśli macie ochotę na przyjemny spacerek – miejsce jest idealne. My schodząc ze szczytu w okolicach 14:00 mijaliśmy ogromną ilość ludzi, którzy chyba po niedzielnym obiedzie postanowili trochę się poruszać.